Na ostatnich dwóch spotkaniach w 2018 roku zajęliśmy się klasykiem science fiction, Rayem Bradburym oraz humorem w fantastyce. Bradbury’ego sporo osób kojarzy, nie tylko ze słynnym Fahrenheitem czy serialem 😉 Czytaj dalej
Na siedemdziesiątym spotkaniu Klubu rozmawialiśmy o kotach w fantastyce. Wbrew pozorom, nie ma ich aż tak wiele. Wiadomo, że się pojawiają w literaturze, ale niezbyt często są głównymi postaciami, raczej (jak to wynika z ich natury) przemykają bokiem obserwując ludzi. Są zwierzętami magicznymi i jak ulał pasują do dziwnych światów kreowanych w wyobraźni. Futrzaste są zwierzakami niezależnymi i dumnymi ale… często są ozdobą rozmaitych kanalii (Ernst Stavro Blofeld, Inspektor Gadżet, Klakier Gargamela czy futrzak Don Vito), co trochę psuje im opinię albo ociepla wizerunek złowrogich postaci 🙂 Czytaj dalej
Na 68. spotkaniu mieliśmy rozmawiać o najciekawszych i najgłupszych kreacjach światów i stworzeń w fantastyce ale jak to zwykle bywa, temat został ledwie napoczęty, w oczekiwaniu na więcej ludków 😉 Z konieczności rozmawialiśmy na różne inne tematy, także organizacyjne. Wspomnieliśmy o promocji Klubu, tematach na kolejne spotkania czy blogowaniu.
Było wszystkiego po kawałeczku (także i o komiksach czy promocji historii i kultury w Sieradzu). Komiksy, dwory, grupy rekonstrukcyjne i KMF – nietypowe zestawienie ale przecież ciągle obracaliśmy się wokół fantastyki.
Czym jest RPG i z czym to się je? Na tak postawione pytanie próbował odpowiedzieć Paweł. I chyba mu się to udało sądząc po zainteresowaniu. Paweł opowiedział nam o różnicach między gatunkami, nakreślił pewne ramy teoretyczne (RPG właściwe, komputerowe itd.). Nie zapomniał również o systemach gier i historii (m.in. D&D, Warhammer, Zew Cthulhu). Były i akcenty polskie (np. Dzikie Pola).
Na kolejnym jesiennym spotkaniu Klubu pogawędziliśmy o tym, co dopiero będzie. Można powiedzieć, wirtualnie i transcendentalnie 🙂 Netfliksowy Wiedźmin powoli rozpala zmysły, nie tylko fanów fantastyki. Dbają o to zresztą producenci umiejętnie dawkując nam newsy z planu i podgrzewając nastroje. Podczas dyskusji nie mogło zabraknąć plusów i minusów sytuacji. Mało kto wierzy w rozsiewane plotki odnośnie pewnych cech bohaterów, a większość jest skłonna przyznać, że serial Netfliksa może ładnie promować słowiańskie klimaty (chociaż w ograniczonym zakresie). Jest ryzyko, że serial nie będzie miodny na maksa ale z pewnością i tak będzie lepszy niż nasza rodzima radosna twórczość. Czy będzie to odskocznia do zwiększenia zainteresowania naszymi korzeniami i wierzeniami także w Polsce? Okaże się już niedługo (czyli jeszcze trochę zaczekamy) – pewnie z rok.
Nasi Klubowicze nie zawodzą i prezentują kolejną fotorelację. Tym razem fotki pochodzą z Festiwalu Komiksu w Łodzi: http://komiksfestiwal.com/. Autorem fotek jest Ruroni.
Jak to zwykle bywa na luźnych spotkaniach spotykamy się żeby pogadać o wszystkim i niczym szczególnym. Rozmawiamy o sprawach technicznych związanych z funkcjonowaniem Klubu, jak i o tematyce przyszłych spotkań – już niedługo się wyjaśni, które zagadnienia z ankiety będą omawiane pierwsze. Nie może zabraknąć wspominek dość luźno związanych z fantastyką a także dzielenia się wrażeniami z obejrzanych filmów czy seriali, ciekawych gier i ostatnio czytanych książek i komiksów. „Burza mózgów” zwykle skutkuje nowymi pomysłami, często bardzo ciekawymi! I tak właśnie było dzisiaj 😉
Opinia Moniki:
„Jak ten czas leci! Znów zaczął się wrzesień, dla niektórych rok szkolny, a dla nas klubowiczów kontynuacja spotkań. Rozpoczęliśmy luźną dyskusją o kwestiach technicznych związanych z książkami, komiksami oraz konkursami. Wspominaliśmy nowości książkowe. Spotkanie przebiegło w milej atmosferze i jak zawsze były ciasteczka, których nie miał kto zjadać” 😉
Dzięki uprzejmości jednego z Klubowiczów (Ruroni Kenshin) dzielimy się fotkami z Kapitularza:
Na ostatnim przed wakacyjną przerwą spotkaniu zajęliśmy się klasykami polskiego komiksu. Ten temat gdzieś się już przewijał podczas naszych spotkań ale raczej pojedynczo czy wzmiankowo niż całościowo. Trudno zresztą rozmawiać (w różnych kontekstach) bez przywoływania co najmniej jednego z nazwisk, które uformowało czy nakierunkowało polski komiks. Nasi klasycy działali w trudnej epoce. Niektórzy z nich jeszcze żyją i tworzą. Inni niestety odeszli już do krainy wiecznego dymka…
Twórczość klasyków jest ostatnio wznawiana i bardzo dobrze ponieważ młodzi mogą zobaczyć jak „drzewiej” się rysowało 😉 a może nawet się zainteresują a w przyszłości ich dzieci? Kto to wie. Wiadomo, że spora część twórczości klasyków się zestarzała – głównie ze względu na daniny składane bożkowi cenzurze. Zmieniły się również realia polityczne, a co za tym idzie i kulturowe, stąd komiksy mogą być nieczytelne. Ale z małą pomocą uświadomionych (niekoniecznie z przypisami) mogą stanowić niezłe źródło historyczne 😉 Inne, bardziej uniwersalne czy abstrakcyjne praktycznie są nadal skarbnicą humoru i pozytywnych wartości. Polch, Baranowski, Christa, Chmielewski, Wróblewski, Rosiński i Pawel są w kanonie. A dlaczego? Warto sprawdzić samemu! Dobre bo polskie!
Opinia Pawła:
„Te nazwiska zna chyba każdy interesujący się komiksami urodzony w latach 80′ i wcześniej. Fala wznowień tych komiksów to na pewno rezultat sentymentu oraz potrzeby zastąpienia zniszczonych egzemplarzy (jakość papieru byłą wtedy straszna!). Mam jednak nadzieję, że komiksy naszych mistrzów trafiają też do młodszego pokolenia. Są to często po prostu znakomite komiksy, a do tego pewne odzwierciedlenie czasów w których powstały.”
