Stało się. Po raz kolejny, już 31, spotkaliśmy się aby porozmawiać, pochrupać i rozgrzać się ciepłymi napojami w jesienny wieczór. A o czym rozmawialiśmy? O niejakim Harrym, który zamieszał w świecie i zachęcił wielu do czytania fantastyki. Poruszaliśmy wiele wątków, np. zastanawialiśmy się jakie części były najciekawsze i dlaczego była to Komnata (podobnie jak i filmy), kto i kiedy czytał dany tom (niektóre są już dość wiekowe) czy pożeglowaliśmy do krainy wszechnauk z poważnymi analizami (system edukacyjny w UK) i chwilę poświęciliśmy nośnej swego czasu sprawie – magia a religie, czyli zagrożenia dla młodych związane z lekturą Pottera. Można było pochwalić się „swoim” bohaterem a jednocześnie zadumać nad ważną kwestią „dlaczego złe charaktery często są ciekawsze?”

Opinia Pawła:

„Nie przeczytałem ani jednej książki z Harrym Potterem, ze znajomością filmów też u mnie kiepsko. No tak wyszło, co zrobię, gdy wybuchł boom książki Rowling wydawało mi się, że są dla młodszego odbiorcy, a później nie było kiedy nadrobić. Wspomnę tylko, że cenię ten cykl (mimo iż go nie znam, sic!) za chociażby jedną rzecz. Otóż – świetnie że te książki zachęciły mnóstwo dzieciaków do sięgnięcia po literaturę fantastyczną (i nie tylko), to jest nie do przecenienia. Na pewno nie każdy czytelnik złapał bakcyla, ale bez wątpliwości dla młodszej generacji była to pozycja zachęcająca do lektury kolejnych powieści pełnych niezwykłych światów. Sam na pewno sięgnę po przygody młodego czarodzieja, choć zapewne nie prędzej niż przy okazji wspólnej lektury z potomstwem. No chyba, że wcześniej będę chciał się przekonać, co z tej książki tak mocno rozsierdziło co bardziej radykalnych przedstawicieli duchowieństwa kilku religii. Podejrzewam, że wynika to z zazdrości i popularności, ale…”

Słitfocia niezbędnych akcesoriów

Czytaj dalej →