Akcja powieści rozpoczyna się w 1914 roku w Anglii.

Gdy Margery Benson miała dziesięć lat, ojciec pokazał jej książkę "Niesamowite stworzenia". Zamieszczone w książce ilustracje wywarły na dziewczynce olbrzymie wrażenie. Przedstawiały bowiem stworzenia, których istnienie nie zostało naukowo potwierdzone. Wśród nich był złoty chrząszcz z Nowej Kaledonii. Owad ten tak bardzo oczarował małą Margery, że postanowiła kiedyś go odnaleźć i opisać.

W dorosłym życiu Margery musiała zapomnieć o swoich dziecięcych marzeniach i planach. Sytuacja materialna rodziny zmusiła ją podjęcia pracy w szkole dla dziewcząt. Swoje podopieczne uczyła gotowania, pieczenia ciast, szycia. Przepracowała dwadzieścia lat, choć nie czuła się dobrze w roli nauczycielki zajęć związanych z prowadzeniem domu. Pewien przykry incydent w szkole skłonił Margery do podjęcia decyzji o porzuceniu znienawidzonej posady. Mająca 46 lat panna Benson uznała, że jest to najwyższy czas, by przystąpić do realizacji najważniejszego marzenia. Teraz mogła wyruszyć do Nowej Kaledonii, żeby odnaleźć złotego chrząszcza. Wcześniej musiała jednak zgromadzić zapasy żywności, odpowiedni strój, mapy i zestaw do łapania owadów. Postanowiła też zatrudnić asystentkę, więc na łamach prasy zamieściła ogłoszenie. Odpowiedziało na nie kilka osób, ale na skutek różnych zbiegów okolicznością asystentką ostatecznie została kobieta, która kompletnie nie nadawała się do tej roli. Margery była załamana, ale nie miała już czasu na szukanie kogoś innego. Panna Benson wsiadła więc na statek w towarzystwie dwudziestosześcioletniej Enid Pretty. Wkrótce przekonała się, że Enid potrafi dobrze wypełniać swoje obowiązki, choć ma do nich niekonwencjonalne podejście. Zdarza się jej nawet łamać prawo, żeby osiągnąć wyznaczony cel. Enid niechętnie mówi o swojej przeszłości, co też niepokoi Margery.

Cytaty z książki:

"Można jechać na drugą stronę świata, ale ostatecznie to niczego nie zmienia: wszelka druzgocąca zgryzota, którą w sobie nosisz, pojedzie tam także." (s. 207)

"Nigdy więcej nie wolno ci się poddać.(...) Nie jesteśmy tym, co nas spotkało. Możemy być, kim zechcemy." (s. 274)