SZCZEPAN ANDRZEJEWSKI, polski malarz, członek „szkoły monachijskiej“. Student Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (Akademie der Bildenden Künste München) w latach 1912-1914. *13.1.1892 Łódź, †4.11.1950 Woźniki. Dnia 7.5.1912 roku rozpoczął studia w Klasie Rysunku na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych (Königliche Akademie der Bildenden Künste) w Monachium; studiował u Karla Rauppa (1837-1918). W 1914 roku wrócił do Łodzi, gdzie był nauczycielem wychowania plastycznego w gimnazjum. W roku 1923 założył prywatną szkołę sztuk pięknych, a w roku 1933 letnią szkołę w Woźnikach. W roku 1939 i 1942 został aresztowany przez gestapo i osadzony w więzieniu policyjnym w Radogoszczu koło Łodzi. Dnia 4.6.1943 roku został deportowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie musiał pracować w obozowej pralni. W chwilach wolnych malował portrety współwięźniów, pejzaże i sceny z życia obozowego. Dnia 26.8.1944 roku został przewieziony do obozu Kaufering VI koło Türkheim, będącego podobozem KL Dachau. Tam pracował przymusowo w należącej do SS fabryce porcelany w Allach (SS-Porzellanmanufaktur Allach), dekorując figurki i przedmioty codziennego użytku nazistowskimi wzorami. W październiku 1945 wrócił do Woźnik, gdzie jeszcze przez kolejne lata tworzył dzieła poświęcone codziennemu życiu więźniów w obozach koncentracyjnych. – W dorobku artystycznym Andrzejewskiego znajdują się powstałe po drugiej wojnie światowej prace w stylu późnego impresjonizmu, których tematami są pejzaże, wiejskie widoki i portrety wieśniaków. Jego prace znajdują się w Muzeum Sztuki w Łodzi, w Muzeum Okręgowym w Sieradzu oraz w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu.