Narratorka powieści jest pisarką i prowadzi warsztaty twórczego pisania dla tych, którym marzy się kariera literacka. Jako młoda studentka uczestniczyła w podobnych warsztatach i była zafascynowana charyzmatycznym wykładowcą, który stał się jej przyjacielem i obiektem nieuświadomionych uczuć. Mężczyzna był kobieciarzem i miał liczne partnerki. Trzykrotnie się żenił, ale nigdy nie znalazł szczęścia. Zmagał się z depresją i często dopadał go brak weny twórczej. Choroba duszy skłoniła go do popełnienia samobójstwa. Narratorka pogrąża się w rozpaczy. Nie wie jeszcze, że wkrótce będzie musiała zaopiekować się ukochanym psem zmarłego przyjaciela, bo taka była jego ostatnia wola. Pies Apollo jest dogiem niemieckim. Psy tej rasy znane są z delikatności i emocjonalnej kruchości, dzięki czemu zyskały określenie "łagodny olbrzym". (s. 51) Nowa właścicielka widzi, że pies przeżywa utratę swojego pana. Stara się mu pomóc, ale wkrótce zauważa, że obecność futrzaka dobrze wpływa na jej samopoczucie. Kto komu więc pomaga? Kobieta w myślach zwraca się do zmarłego: "Bycie z twoim psem to jakby mieć obok część ciebie." (s. 44)
W książce znalazły się liczny rozważania na temat śmierci, sensu życia, roli literatury.
Cytaty z książki:

"Każda powieść próbuje tak naprawdę odpowiedzieć na pytanie: Czy warto żyć?" Nicholson Baker, (s. 5)

"Simenon uważał, że pisarstwo to nie zawód, ale powołanie do nieszczęścia." (s. 14)

"Psy nie tylko są niedotknięte złem. To niebiańskie stworzenia, wcielone anioły, futrzaste opiekuńcze duchy, zesłane, by strzec ludzi i pomagać im żyć." (s. 170)

"Kiedy musisz podjąć w życiu decyzję o tym, co powinieneś zrobić, zrób to, co będzie cię najwięcej kosztowało." Simone Weil, (s. 139)

Książka "Przyjaciel" została nagrodzona prestiżową National Book Award z 2018 roku.